Dit theaterstuk verkent het thema van vasthouden en loslaten. De hoofdpersoon leeft een gecontroleerd, routinematig vast leven maar wordt nieuwsgierig naar de invloeden van buitenaf. Hij ontdekt een mysterieuze box vol externe invloeden. Na een innerlijke strijd vindt hij zijn eigen stem, los van externe invloeden, en verkende het leven buiten de vastgeroeste routine.
MEER INFO
In samenwerking met Ziebe Van Mulders, een animatie student aan het Luca School of Arts in Brussel, hebben ze 'Bocxs' ontwikkeld en gevormd tot wat het vandaag is. Samen werkten ze met theaterstudenten, waaronder Domien Huybrechts en Lander Merckx van het KASK, om het stuk verder te ontwikkelen. De live muziek voor de voorstelling werd gecomponeerd door Isaaks broer, Zias Roeland, die ook studeert aan het KASK. Pieter-jan Wyns voegde zich later toe om de verlichting te regisseren en het team was compleet.
Wat 'Bocxs' nog specialer maakte, was de unieke locatie waar het werd opgevoerd, namelijk op een vrachtschip genaamd 'Fouji Yama.' Dit bracht een extra dosis creativiteit met zich mee.
Het theaterstuk trok de aandacht van de media en verscheen in kranten zoals 'Het Laatste Nieuws' en 'Het Nieuwsblad (zie krantenartikel beneden) .' Het werd snel uitverkocht en het publiek was onder de indruk.
OORSPRONG
Bocxs' is een meeslepend theaterstuk gebaseerd op het persoonlijke leven van regisseur Isaak Roeland. Het verhaal biedt een diepgaande reflectie op zijn reis naar zelfontdekking. Als kind straalde Isaak geluk uit en ontwikkelde hij zich tot een vrolijk kind, wat zijn naam 'kind van de lach' symboliseert. In die vroege jaren was er vrijheid om te ontdekken en te groeien, zonder beperkingen. Echter, de introductie van de maatschappij veranderde al snel zijn leven.
Mensen begonnen Isaak te vormen volgens hun eigen opvattingen, vooral leerkrachten en mensen in zijn directe omgeving. Telkens wanneer hij probeerde zijn eigen regels en identiteit te behouden, werd hij onderdrukt en uiteindelijk verloor hij zijn eigen stem. Hij werd de stem van het systeem en de verwachtingen van anderen. Dit maakte van het ooit vrolijke 'kind van de lach' een 'kind van steen' dat gevangen zat in de kooi van structuur en orde.
Het duurde acht jaar voordat Isaak inzag dat hij tegen deze onderdrukking moest vechten, en dit gevecht duurde zes jaar. Dit verhaal van transformatie en strijd wil Isaak Roeland visualiseren in het theaterstuk 'Bocxs.'
REACTIE'S PUBLIEK EN PERS
Ine Roeder:
een student die is afgestudeerd in Drama op het RITCS en nu verder studeert Maastricht ook in de theater wereld
een student die is afgestudeerd in Drama op het RITCS en nu verder studeert Maastricht ook in de theater wereld
"Dit was tijdens de try-out van het theater en het blijft nazinderen bij mij. Je hebt erg ste rke en duidelijke keuzes gemaakt, zoek deze week terug wat je sfeerisch kunt toevoegen en hoe je het publiek kunt meenemen in dat gevoel."
Anoniem:
"Een verhaal over zowel vasthouden als loslaten. Een regelmaat die door één keer doorbroken te worden veranderd in zijn antoniem. Het is een verhaal dat zowel visueel als auditief zeer sterk is. Je wordt meegetrokken in de daagelijkse sleur van het karakakter, die nooit van zijn routine lijkt af te wijken. Tot er een breuk plaats vind, die zich net als hlimop op een boom verspreid net zals tot als het niet meer weg te denken is ondanks dat afwezigheid van een dialoog werd het verhaal toch heel sterk verteld door enkele sleutelelementen die worden meegegeven. Het spel duurde ogeveer een halfuurtje wat naar mijn mening goed was, moest het langer hebben geduurd was het namelijk niet even goed overgekomen denk ik. De combinatie van de tijdsduur het licht het spel en de live muziek (wat een zeker pluspunt was) maakte een heel mooi geheel waarbij een nog mooier verhaal werd verteld"
"Een verhaal over zowel vasthouden als loslaten. Een regelmaat die door één keer doorbroken te worden veranderd in zijn antoniem. Het is een verhaal dat zowel visueel als auditief zeer sterk is. Je wordt meegetrokken in de daagelijkse sleur van het karakakter, die nooit van zijn routine lijkt af te wijken. Tot er een breuk plaats vind, die zich net als hlimop op een boom verspreid net zals tot als het niet meer weg te denken is ondanks dat afwezigheid van een dialoog werd het verhaal toch heel sterk verteld door enkele sleutelelementen die worden meegegeven. Het spel duurde ogeveer een halfuurtje wat naar mijn mening goed was, moest het langer hebben geduurd was het namelijk niet even goed overgekomen denk ik. De combinatie van de tijdsduur het licht het spel en de live muziek (wat een zeker pluspunt was) maakte een heel mooi geheel waarbij een nog mooier verhaal werd verteld"
Anoniem:
"Wat ik vooral heel geslaagd vond, was de trip waarop jullie het publiek meenamen. Ik was helemaal mee en vergat even waar ik was."
"Wat ik vooral heel geslaagd vond, was de trip waarop jullie het publiek meenamen. Ik was helemaal mee en vergat even waar ik was."
Anoniem:
"Bocxs De voostelling heeft me aangenaam verrast, omdat het op het kruispunt ligt tussen theater, film en performance. Het spel tussen decor, personage, licht en de effecten maken van elk fragment een visueel knap plaatje. De live gespeelde meeslepende soundscape bracht me langzaam in trance en nam me zonder het zelf te beseffen helemaal mee in de wereld van het personage. Deze woordloze opvoering laat veel ruimte voor persoonlijke interpretatie van het verhaal, wat net de kracht vormt van deze voorstelling. Het houdt een reflectieve spiegel voor naar de individuele gedachten van de toeschouwers. Ondanks het schijnbaar minimalisme, weeft het stuk veel interessante invalshoeken bij elkaar tot een intrigerend geheel van ‘vasthouden en loslaten’. Ik vond het een opmerkelijk knap kunstwerk wat ik niet meteen zal ‘loslaten’, omdat het nog steeds nazindert in mijn gedachten. En dit, in de positieve zin van de betekenis!"
"Bocxs De voostelling heeft me aangenaam verrast, omdat het op het kruispunt ligt tussen theater, film en performance. Het spel tussen decor, personage, licht en de effecten maken van elk fragment een visueel knap plaatje. De live gespeelde meeslepende soundscape bracht me langzaam in trance en nam me zonder het zelf te beseffen helemaal mee in de wereld van het personage. Deze woordloze opvoering laat veel ruimte voor persoonlijke interpretatie van het verhaal, wat net de kracht vormt van deze voorstelling. Het houdt een reflectieve spiegel voor naar de individuele gedachten van de toeschouwers. Ondanks het schijnbaar minimalisme, weeft het stuk veel interessante invalshoeken bij elkaar tot een intrigerend geheel van ‘vasthouden en loslaten’. Ik vond het een opmerkelijk knap kunstwerk wat ik niet meteen zal ‘loslaten’, omdat het nog steeds nazindert in mijn gedachten. En dit, in de positieve zin van de betekenis!"
THEATER TOER
LOCATIES
cc de werf 📍
Boei Gent 📍
Spots Op West (open doek)📍
Gentse feesten (YART Duivelsteen) 📍
